* * *

Jakiego westchnienia
Szukasz?
Czy zachodu
I świtu
– A przysiąc chciałeś etat
Na strony świata

Wyrwane powietrze
Z nieba
O skali nie –
Domniemań

Przełknięty splendor
W gardle pamięci
Obecnej
Wyłazi zza
Skrzypiącego progu

Bo mam go
Ponad uszy
A przecież żal
Doskonały
To żal serca

Liter, języków,
Akcentów
Mam w sobie słodkie,
Miłe życie

Nad moją
Nocą ciemną…
Dzień zadomawia się
Wierszem,
Poezją z ran
Przyczyny

Jest tu jesień
O medalionie

Z tych kruszców
Dla siebie
serce wykuć muszę,

Przekroczymy tę
Pogłoskę