Uzbrój mnie

Ukochałem
Słowo, bo ono krwawi tęsknotą
Kiedy w nic patrzę – niczego nie widzę
A wzrok słuch dotyk i powonienie
Są bratem wierszem, o którym jeszcze nie słyszano –
Może pokocham tak, to czego nie umiem?
Przepraszam za pisanie czytelnym pismem
Może ostygnę nim lawa z twego serca wleje się
Do zeszytu, ale to już inny rozdział…
Mam pancerz – uzbrój mnie w cierpliwość weny