* * *

Tej kraj –
To pomiędzy

Zabarwienie
A czerń
Grafitu

Myśl czysta
Nieskalana
Bo tu zaniemówienie
Światów
Tu kolizja światów
Tu oddalanie się
Światów

Ludzki ród
Myśli czy dostanie
Odpust za
Udział w drodze

O ty co przed
I po, albowiem powtórzy się, zamknie i utrwali

A może
I nawet morze
Szumią nam takty
Dzikich plaż, choć

To nie o nie chodzi
W repertuarze
Emerytury czy jeszcze
Drogi zawodowej
Nie mów bezbożnik

Bo kocham cię kraj
Alogicznie, logicznie i w pełni

A teraz ma imię:
Pełnia dnia, miesiąca, roku, epoki, tysiąclecia

Wszystkie te daty mi świadkiem
Stara duszo
O wciąż nowym ciele

Wezwij poniedziałek
Do łaski niedzieli, niech odpocznę

Bo
To tylko –
Tylko: Słowa