* * *

wędruję
od świtu po zmierzch
stoję
jako cywil
jako wojskowy
tworzę wiążę
pęta warty
jako istota jestem
częścią paktu
przymierze
stan rzeczy
udusi piękno
mając dwa słowa
o których mówi:
cały świat

ja szepczę:
trawestuję to co nie wymaga
bo wyszło ode mnie
ode mnie
tylko piękno

albo treść i przesłanie
dla Pani

umocowanej
w sercu
wygłodniałej z natury
nieciemnej na rozumie

jest miłość
poezja
i twarda skała

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.