Język ukraiński

Dzisiaj dostałem tłumaczenie moich wierszy na język ukraiński. Moim tłumaczem jest kierownik katedry literatury ukraińskiej Wołyńskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Łesi Ukrainki w Łucku dr Wiktor Jaruczyk Віктор Яручик – https://www.facebook.com/profile.php?id=100001455722074 – pisarz, tłumacz, dziennikarz.

.

„Pet na niebie”

kochaj mnie:
błyskiem grzmotem
światłem cieniem
prawdą ostateczną i dostojnym kłamstwem

pośród ogrodu
z ruin gwiazd
są sceny puste

i sceny bujne
kochałem swoje księgi
choć mądrość
została zapisana

w gwiazdach
– mam jedną z nich:

mam jedną z nich
ty nią jesteś
więc świeć do póki
dopóty

zobaczę wiekuistość
w świetle cieniu
prawdzie kłamstwie
oddechu zatorze

codzienność każda chwila
zwykłe dni są
sprawdzianem miłości

moja wielkość zależy
od ciebie

Z tomiku: Zakazana miłość (Wyd. Episteme, Lublin 2020)

.

«Недопалок у небі»

кохай мене:
спалахом грому
світлом тінню
остаточною правдою і гідною брехнею

серед саду
із зіркових руїн
порожні сцени

і буйні сцени
я любив свої книжки
хоча мудрість
булазаписана

у зірках
– маю одну з них:

маю одну з них
ти є нею
тож сяй доти
поки

я побачу вічність
у світлі тіні
правди і брехні
подиху застою

щоденність кожна мить
звичайні дні є
випробуваннямлюбові

моя сила залежить
від тебе

Зі збірки: Заборонена любов (Вид. Episteme, Люблін 2020)

.
.
.

„Północ, Południe”

mieszkam na wyspie
oblanej miłością
usta są kanałem
ramiona mostem zwodzonym
uda portem

w lustrze wody odbita
oczy widzą kres
zapach torfu i lobelii
słyszę kumkanie żab
i znowu zgrzeszyliśmy dobry Boże

oddając się bezludnej
balladzie bo ona zawsze
od kogoś dla kogoś
mieszkam na wyspie

z różańca mając wspólne
mosty i chyba zamknięty
obieg ale na pierwszym paciorku
odmawiam turystom
drugim paciorku życzę zdrowia
na kolejnych rozważam
czy jesteś zazdrosna

o moje pasje a morze
wyszumiałaś się już
a to co ja gwarantuję to
stały ląd w pewnej odległości
od wchodu słońca i zachodu
a nad to kilkaset dni
powtarzanych zbliżeniem

Z tomiku: Wiedziałem (Wyd. Episteme, Lublin 2020)

.

«Північ, Південь»

я живу на острові
просякнутому любов’ю
вуста є каналом
плечірозвідним мостом
стегна портом

у дзеркалі води відбита
очі бачать край
запах торфу і лобелії
я чую кумкання жаб
і ми знову зогрішилидобрийБоже

віддаючись безлюдній
баладібо вона завжди
від когось для когось
я живу на острові

з розарію маючи спільні
мости і мабуть закритий
ланцюг але на першій намистині
відмовляютуристам
другою намистиною бажаю здоров’я
черговимироздумую
чи ревнуєш

через моїзахоплення і море
вже відшуміла
і те що я гарантую є
твердим ґрунтом на певній відстані
від сходу і до заходу сонця
а також кілька сотень днів
повторюванихзближенням

Зі збірки: Я знав (Вид. Episteme, Люблін 2020)

.
.
.

  • * *

Wolno mi
Wolnością
Nadawać imiona

Takim samym
Białym
Czarnym
Żółtym

Kolorem
W dowodzie tożsamości
Moja tożsamość:
Światowa
Przynależność:
Do idei
Dobór słów:
Omylny
Język: miłości i nadziei

Zestawiony
Z prawdą
Sojusz
O wadze niebagatelnej
Dla możnych

Czystość: sumienia
Na wadze
Słowa
Na wokandzie
Jakiegoś okręgu
Bez wyjścia

Sprawiedliwość
I prawo
Teza uczciwości
Od kołyski
Od tysiąclecia
Po ostatni dzień

Wolność:
Słowa a niewola
Pokusy

Zamilknę

Z tomiku: Wiedziałem (Wyd. Episteme, Lublin 2020)

.

  • * *

Дозволено мені
Вільно
Давати імена

Таким самим
Білим
Чорним
Жовтим

Кольором
Упаспорті
Моя особа:
Світова
Приналежність:
До ідеї
Вибір слів:
Помилковий
Мова: любовіта надії

Зіставлений
З правдою
Союз
Має істотне значення
Для сильних

Чистота: совісті
На вагу
Слова
У списку
Якогось району
Без виходу

Справедливість
І закон
Теза чесності
З колиски
На тисячоліття
До останнього дня

Свобода:
Слова і неволя
Спокуси

Замовкну

Зі збірки: Я знав (Вид. Episteme, Люблін 2020)

.
.
.

„Ż”

Żyj, a ja cię w ostatniej chwili uratuję
Żyj prawdy sytością i dostojnością kłamstwa
Żyj, bo innego obowiązku nie masz
a prawem śmierć
Milcząca lub z prawem do dyskusji
Jeszcze nie dziś ale jutro, po jutrze
Posłyszę, żyj a – zrozumiesz wszystko

Z tomiku: Poezje. Koncert zimowy (Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2021)

.

«Ж»

Живи, і я врятую тебе в останню мить
Живиситий правдою і гідністю брехні
Живи, бо немаєш іншоговиходу
і смерть законна
Мовчазна або з правом для дискусії
Не сьогодні, але завтра, післязавтра
Почую, живи,–ізрозумієшвсе

Зі збірки: Поезії. Зимовий концерт (Вид. Адам Маршалек, Торунь 2021)

.
.
.

* * * (słuchałem dźwięków lasu)

słuchałem dźwięków lasu –

Stabat Mater Dolorosa
Stabat Mater Pergolesi

u schyłku wiosny poznałaś śpiew
chciałem abyś przetrwała najgorsze
jako dwuletnia pierwszy raz
powiedziałaś: tato ja za to przejęty

ostatnią krucjatą w kierunku
rozwodu z linearnym stylem odkrywam
dziś Hostię dla publicznego widoku
stojąc w przeciwwadze do prawd
wiary moja matka mówiła: synu –

żyj po bożemu, ty mówisz: ojcze
teraz ty mówisz: teraz ja mówię
obustronnie się zagłuszamy z jednej
strony język doświadczenia
z drugiej język niewinności proszę

cię trwaj jak oczy widziały daleko
jak gwóźdź wyszarpnięty z drzewa
cienie rzucając za siebie oddaje
ducha w ręce natury kochanko wiosno
opieraj się na tkaninie bo twarze

uschną jak wszystkie drzewa jesieni –
tato nazwij mnie trusiem czy zajączkiem
sen nieroztropnych i oczytanie
(postawiona w oczach dziecka) –
zgrzeszysz – negacją uniesieniem

odpuścisz zwycięstwo

Z tomu: Potępiony (Wyd. Nowy Świat, Warszawa 2016)

.

* * * (я слухав звуки лісу)

я слухав звуки лісу –

Stabat Mater Dolorosa*
Stabat Mater Pergolesi**

наприкінці весни почула спів
Я хотів, щоб ти пережила найгірше
як дворічна перший раз
Ти сказала: отчемене за це переслідують

останню хрестову дорогу
розводустилю лінійного відриваю
сьогодні хостію для всіх
стоячи навпроти правди
віри моя мати говорила: сину –

по-божомуживи, ти кажеш: отче
тепер ти кажеш: тепер я говорю
з обох сторінголосимоз одної
сторони мовапережита
з іншої незаймана мова прошу

тебе бути наскільки очі бачили далеко
як вирваний з деревацвях
тіні кидаючи за себе віддаю
дух у руки природи люба весно
спирайся на тканинібо обличчя

засохнуть як усі дерева восени –
тато називає мене кроликом чи зайцем
сон нерозважливих і читання
(поставлена в очах дитини) –
згрішиш — заперечуючи захоплення

ти відпустиш перемогу

  • * з лат. – Стояла Мати скорбна
    ** з лат. – Стояла Мати Перголезі

Зі збірки: Засуджений (Вид. Nowy Świat, Варшава 2016)

.

© by Maksymilian Tchoń
© by Wiktor Jaruczyk – Віктор Яручик

2021